(Fanamarihana: lahatsoratra nivoaka tamin'ny Febroary 2009)
Vao haingana ny fiadidiana ny tanànan'i Guayaquil; any Ekoatora [1] [amin'ny teny espaniola],no namatsy fifaninanana misokatra ho an'ireo blaogera, vao manomboka na efa zatra, mikasika ny lohahevitra manaraka: ”Voaaro ve isika any an-tokantranontsika tsirairay avy?”. Nosafidiana ity lohahevitra ity mba hanazavana ireo olana herisetra anivon'ny tokantrano ary hanolorana vahaolana mba hamongorana azy ireo any amin'ny isan-tokantrano sy anivon'ny vondrom-piarahamonina.
Na nisy tsikera vitsivitsy [2] aza [amin'ny teny espaniola] momba ny dokambarotra natao manodidina ilay fifaninanana ary ahiahy hafa ihany koa, mifandray amin'ny hoe tsy hamorona blaogy fa-tsy ny mba handraisana anjara amin'ilay fifaninanana fotsiny ihany ny sasany, dia tratra ireo tanjona napetraka tany am-boalohany [ [3]amin'ny teny espaniola]. Betsaka ihany ireo blaogera nandray anjara tain'ny farany ary nanapaka ny mpitsara. Ireto ireo efatra mpandresy nahazo ny loka vola.
Violencia Discreta [amin'ny teny espanioa] dia mitady ny hampiroboroboana ny fandriampahalemana ao anivon'ny tokantrano, ary avy amin'izany dia mankahery ny fitovian'ny lahy sy ny vavy. I Fernando Landin sy i Princesa Quil no mpanoratra ity blaogy ity. Nanoratra lahtsoratra momba ny lanonana fanomezana ny loka ity farany, izay nanazavany ny antony nanosika azy handray anjara tamin'ilay fifaninanana sy ny hoe ”fa maninona ny vehivavy no voaaro kokoa eny an-dalana noho ny any an-tranony [4]”:
Ese día volví en la tarde y me encontré con una mujer, una de las tantas mujeres que sufren en su soledad de una violencia discreta. Sutilmente le dije que me interesaba conocer su historia, y que podía confiar en mi. Sentí su frustración, la decepción de amar a alguien y luego sufrir la agresión, y aguantarlo por mil razones que no entendemos hasta que abrimos los ojos. Y luego la pregunta: Con quién he estado todo este tiempo?. Luego, pasaba por la Comisaría y siempre estaban llenas de mujeres agredidas, abría los periódicos y ahi estaba alguna mujer asesinada por su cónyuge, caminaba por la calle y ahi estaba alguna mujer con una autoestima por los suelos, desarreglada y sintiendose chiquitita, que seguramente era inferiorizada por alguien. Me dije que está pasando aquí! Me di cuenta que el problema es gravísimo, pero que es tan común que parece que lo hemos asimilado como algo normal, cuando solo demuestra que existe una seria patología que sufre nuestra sociedad.
Hogar Lugar seguro? no anarana nomen'i José Cruz ny bilaoginy. Marihany fa misy ny marimaritra iraisana amin'ny fierreretana fa izay rehetra mitragna aao an-tokantrano dia tafiditra anatin'ny sehatryny fiainana manokana, ary io no manazava amin'ny ampahany ny tsy firesahana ny herisetra an-tokantrano ho fantatry ny daholobe. Mba hanampiana ireo vehivavy hiady amin'ny fanararaotana zakain'izy ireny, dia natsangany ny lisitr'ireo toerana tena tokony halehan-dry zareo hitadiavany fanampiana, any aminà tanàna roa ao Ekoatora: Quito [5] sy Guayaquil [6]
Blaogy iray hafa mitondra ny anarana mitovy amin'ny an'i José Cruz. Hogar: Lugar seguro? dia noforonin'i William Zea Morales. Nanangona fijoroana vavolombelona maro ary manazava ny fomba niainan'ny vehivavy ekoatoriana enina amin'ny folo ny herisetra ara-batana, ara-tsaina na ara-nofo ataon'ny vadin'izy ireo [7]. Ity ny tantaran'ny vehivavy 54 taona antsoina hoe Isabela:
Lo conocí en la playa el 30 de noviembre de 1994 (2 días antes del cumpleaños de mi niña). Él me confesó su amor, escribió su nombre y el mío en una palmita. Iniciamos el noviazgo y me sentía feliz pues él era muy detallista . La primera señal me la dio una vez cuando me preguntó si yo podía ser su puta. Me indigné y dijo que era broma. Nos casamos en su país de origen, en Europa. A partir de ahí la historia cambió. Me hizo abandonar mis negocios, por lo que yo tenía que pedirle dinero para todo y él me humillaba cada vez que se lo pedía. Me hizo alejarme de mis hijos pues le molestaba que me visitaran. Me llamaba chopa y me decía que yo estaba engordando. El día que cumplimos cinco años de casados me votó de la casa y me dijo: “Ya tú estás pagada”. Busqué ayuda profesional y hoy soy una mujer nueva.
Manampy ireo Ekoatoriana hivoaka amin'ny fahanginany manoloana ny herisetra an-tokantrano ireo blaogy ireo.