Ada Colau, nandritra ny fampielezankevitra ho an'ny fifidianana ny volana May 2015. Avy tamin'ny Barcelona En Comú – Fahazoandàlana CC BY-SA 2.0 mandalo amin'ny Wikimedia Commons.
Taorian'ny nampalaza be tao amin'ny Aterineto ny fanehoankevitra iray nataon'ilay ben'ny tanànan'i Barselona, Ada Colau tao amin'ny Facebook, lasa drafitry ny tany tontolo ny hamorona tambajotranà tanàna fialokalofana ao anatin'ny kirizin'ny mpitsoa-ponenana ao Eorôpa.
Ny 28 Aogositra, taorian'ny nifohazana tamin'ny fandrenesana ireo vaovao mampikorontan-tsaina mahakasika filentehan'ny sambo roa hafa indray tany amin'ny ranomasimbe Mediteraneana, nizara fanehoankevitra [1] nampihetsi-po tao amin'ny pejy Facebook-ny, i Ada Colau, izay lasa ben'ny tanànan'i Barselona ny volana May 2015, tamin'ilay sehatra tsy miankina an'ny olon-tsotra Barcelona en Comú [2].
Fihevitra manokana ny lahatsoratr'i Colau, mikasika ireo fitomboan'ny fahatongavana mpitsoa-ponenana maro [3] izay ampiantranoan'i Eorôpa Andrefana noho ireo fifandirana ara-politika, herisetra, ary tsy fahamarinan-terana any Afovoany Atsinanana sy any Afrika, ka niafara tamin'ny sosokevitra ny hamoronana tambajotranà tanàna-nà mpitsoa-ponenana:
Aunque se trata de un tema de competencia estatal y europea, desde Barcelona haremos todo lo que podamos para participar de una red de ciudades-refugio. Queremos ciudades comprometidas con los derechos humanos y con la vida, ciudades de las que sentirnos orgullosos.
Na dia olan'ny lalànam-panjakàna sy ny Eorôpena aza io, avy aty Barselona, hanao izay betsaka indrindra vitantsika isika mba handray anjara amin'ny tambajotranà tanàna fialokalofan'ireo mpitsoa-ponenana. Mila tanàna miorina araka ny zon'olombelona isika ary tanàna fonenana izay afaka hireharehantsika.
Tena nankasitrahan'ireo olom-pirenena tsotra ilay hevitra, ary lasa nalaza be vetivety tao amin'ny Aterineto ilay lahatsoratr'i Colau : olona miisa 103.507 no nanao tiako ilay izy, ary nahazo fanehoankevitra mihoatra ny 7.100 io ankehitriny sy fizaràna miisa 68.900 hatreto. Naneho ny finiavany hanjohy [4] ilay resadresaka ireo tanàna hafa, toa an'i Madrid, Valence, ary tanàna kely maro, mba ahitàna ireo fepetra tokony hapetraka mba hanampiana ireo mpitsoa-ponenana.
Tahàka ireo olom-pirenena Eorôpeana maro hafa, naneho ireo fihetsehampony sy ireo ahiahiny momba ny zava-doza mitranga amin'ny maha-olona izay miseho any Eorôpa i Colau:
Antes de ayer 50 personas murieron asfixiadas en la bodega de un barco. Ayer más de 70 muertos en el interior de un camión. Hoy nos despertamos con dos naufragios: puede que más de cien muertos. Tenemos un mar que se llena de muertos. Unas fronteras que se llenan de alambres, pinchos, cuchillas… y de muertos. Hombres, mujeres, niños y niñas, muertos.
Ny andron'ny afak'omaly, olona 50 no sempotra tao amin'ny toerana fitoeran'entan'ny sambo iray. Omaly, olona maty maherin'ny 70 no hita tao anaty kamiao iray. Androany, nifoha tao anatin'ny fandrenesana filentehana sambo roa isika, izay mety ahitana olona maty maherin'ny 100. Manana ranomasina izay mihafeno faty isika. Ireo sisiny indray miha-feno tariby, zava-manindrona, zava-maranitra… ary fatin'olona. Lehilahy, vehivavy, ankizilahy kely, ary ankizivavy maro —maty.
Tao amin'ny fanehoankeviny, ampitahain'i Colau amin'ny fitaintainan'ny Eorôpeana, izay matahotra ny “hiaina ao anaty fiainana somary ratsy kokoa”, ny tahotr'ireo mpifindra monina sy ireo mpitsoa-ponenana, izay miezaka mafy ny ho velona. Amin'ireo tahotra karazany roa ireo, hoy izy, “mbola mafy kokoa ny azy ireo,” ary tsy hiala an-daharana izy ireo, na inona na inona valin-kafatr'i Eorôpa.
O abordamos un drama humano desde la capacidad de amar que nos hace humanos, o acabaremos todos deshumanizados. Y habrá más muertos, muchos más. Ésta no es una batalla para protegernos de “los otros”. Ahora mismo esto es una guerra contra la vida. Que los gobiernos dejen de amenazar con el “Efecto llamada”. Lo que necesita Europa, urgentemente, es una “Llamada al afecto”, una llamada a la empatía. Podrían ser nuestros hijos, hermanas o madres. Podríamos ser nosotros, como también fueron exiliados muchos de nuestros abuelos.
Na isika miatrika ny zava-doza mitranga amin'ny maha-olona amin'ny fahafahantsika mitia, izay maha-olona antsika, na isika hiafara tsy manana ny maha-olona antsika intsony. Ary mbola hisy olona maty maro ihany, maro be. Tsy ady hiarovana antsika amin’ “ireo hafa” izany, fa ady amin'ny fiainana. Tokony hitsahatra tsy hampitahotra amin'ilay “fisian'ny fetra farany” ireo governemanta. Ny zavatra tena ilain'i Eorôpa haingana izao, dia “antso ho amin'ny fitiavana,” antso ho amin'ny fangorahana ny hafa. Mety ho zanatsika izy ireo, zanaka vavintsika, na renintsika. Mety ho isika izy ireo, tahàka ireo raibe sy renibentsika maro izay nandeha sesintany ihany koa.
Ny 1 Septambra, andro efatra taorian'ny lahatsorany voalohany tao amin'ny Fecebook, namoaka fanehoankevitra fanohizana [5] izany indray i Colau, izay nizaràny ny fientanentanany amin'ny fahombiazan'ny “antsony ho amin'ny fitiavana” ary nampahatsiahy ireo vahoaka fa “zon'olombelona ny zo hahazo fialokalofàna, voalazanìny Andalana faha-14 amin'ny Fanambaràna Manerantany Momba Ny Zon'olombelona [6].”
Tao amin'ity lahatsoratra faharoa ity, izay manana sahady tiako maherin'ny 21.400, fizaràna 7.200, ary fanehoankevitra 1.000, nisaotra ireo fianakaviana izay nanome ireo tranony ho fialokalofana ihany koa izy, izay “milaza ny maha-mendrika” ny tanànantsika ny firaisankina nasehon'izy ireny, ary nambarany fa tsy ho ela dia hanomboka hanao tetikasa filankevitry ny tanànany, amin'ny famoronana “angon-drakitry ny fianakaviana mpilatsaka an-tsitrapo” sy “fikarakaràna tambajotra ho fampiantranoana sy fanampiana ireo mpitsoa-ponenana.”
Nofaranany tamin'ny fanasongadinana ireo ain'olombelona ao ambadik'ireo isa fetranà mpitsoa-ponenana izay toa anaovan'ireo governemanta Eorôpeana adivarotra, ary ny andraikitr'ireo tanàna, fianakaviana, sy ireo olom-pirenena tsotra handraisana andraikitra:
En Turquía, Grecia o Líbano están acogiendo millones de refugiados, España apenas 2.000, a pesar de tener muchos más recursos. No son “cuotas”: se trata de vidas humanas. Y si los estados se resisten a entenderlo, aquí estamos las ciudades y la ciudadanía dispuestas a pasar a la acción. Porque sí se puede… y se debe.
Any Torkia, Gresy, na Libanona, mampiditra mpitsoa-ponenana an-tapitrisany izy ireo, [fa ao] Espaina zara raha misy 2.000 fotsiny [io], kanefa izy manana zavatra maro azo ampiasaina . Tsy misy fetran'isa izany: ain'olona ireo. Ary raha mandà tsy hahatakatra izany ireo fanjakana, [dia] ireto isika, ireo tanàna sy olon-tsotra, vonona ny handray andraikitra. Satria eny, afaka manao izany isika… ary tsy maintsy manao.
Nahasintona ny maro ihany koa tao amin'ny Twitter ny fanehoankevitr'i Colau sy ny fandraisany andraikitra, izay maro ireo olona naneho ny fahatairany sy ny fientanentanany momba ilay sosokeviny. Ohatra, nizara ny fanohanany i Héctor Alonso [7], mpanao gazety sy mpamoaka vaovao an'ilay vohikala ActualidadHumanitaria.com, sy i Sergi Pompermayer [8], mpanao tantara an-dapihazo sy mpandrindra an-tsehatra:
@AdaColau [9] Ada, eres de las pocas políticas que se han manifestado sobre este drama, y así te cito en mi artículo http://t.co/wNOoiGVXB8 [10]
— hector alonso (@hdelosrios2) August 28, 2015 [11]
@AdaColau Ada, iray amin'ireo mpanao politika izay naneho ny heviny samirery amin'io loza io ianao, ary lazaiko izany ao amin'ny lahatsoratro http://t.co/wNOoiGVXB8
Ja que els governs no ho fan, les ciutats han de fer tot el que puguin per obrir les portes als refugiats @AdaColau [9]. Per dignitat
— Sergi Pompermayer (@SergiPomper) August 28, 2015 [12]
Amin'ny fahitàna fa tsy manao izany ireo governemanta, tokony hanao izay ho afany rehetra ireo tanàna mba hamoha varavarana ho an'ireo mpitsoa-ponenana @AdaColau. Noho ireo antony maha-mendrika
Ny sasany indray, be ahiahy sy tsy dia matoky loatra, toy ilay mpaka sary Jorge Sanz [13]:
@AdaColau [9] solidaria. Pero no has hecho ni un numero. Ni cuantos refugiados, ni como o ni cuando. Ni q sera del resto q s quedan en su casa
— jorge sanz (@jstutiphoto) August 28, 2015 [14]
@AdaColau firaisan-kina. Fa tsy nanome isa ianao. Na nilaza hoe firy ireo mpitsoa-ponenana, na hoe ahoana na hoe rahoviana. Na hoe inona no hitranga ho an'ireo izay mijanona any an-tranony
Marina tokoa fa olan'ny fanjakana sy ny lalàna Eorôpeana ireo politika sy dingana arahana momba ny mpitsoa-ponenana, araka ny nolazain'i Colau, fa marina ihany koa hoe eo ampiandrasana ireo tomponandraiki-panjakana izay mitaveravera mandray andrakitra, afaka ireo governemanta eo en-toerana manampy mijery sy mandrisika ireo olom-pirenena tsotra mba hanampy. Ary hanao tsindry mafimafy kokoa amin'ny governemanta nasionaly mba hanao ezaka handray ireo mpitsoa-ponenana sy hanao izany amin'ny fiarahana miasa amin'ny fiarahamonim-pirenena.
Fanavaozana: Ny 5 Septambra, herinandro taorian'ilay lahatsoratra voalohany tamin'ny Facebook, nandefa lahatsary [15]tao amin'ny pejy Facebook-ny ny Barcelona en Comú, izay nizaràn'i Colau ny vaovao farany momba ilay olana nandritra ny #CiudadesEnComún [16] (tanàna iombonana), fihaonana natrehan'ny daholobe niaraka tamin'ireo tanàna hafa Espaniola. Nanova ny fehezantenin'ilay hira malaza Katalana iray izy “Qualsevol nit pot sortir el sol [17]” (“Afaka mirehitra mandritra ny alina ny masoandro”; nisy famerenana ilay hira amin'ny teny Anglisy [18] ihany koa nataon'ilay mpihira Irlandey Halldor Mar), navoakan'ilay mpihira Katalana sy mpanoratra hira Jaume Sisa [19], ny taona 1975 : [19]
La nostra casa és casa vostra, si és que hi ha cases d'algú
Tranonareo ihany ny tranonay, raha afaka hisy tranon'olona
Notohizany hoe, tsy izy na ny ekipany amin'ny fitondrana no mandefa io hafatra io fa ny vahoaka, ary avy eo namaky ireo ampahana taratasy izay voarain'ny fitondrana teo an-toerana nandritra ireo herinandro vitsy, avy amin'ireo olon-tsotra sahala amin'i Guillem, Maribel, María ary Ana:
Guillem: no tenim gaire lloc, però alguna persona la podríem acollir. Som matrimoni amb nena de dos anys
Guillem: Tsy dia manana toerana malalaka be izahay fa afaka nampiditra olona ihany. Mpivady izahay ary miaraka amin'ny zanaka vavy 2 taona
Maribel: somos una familia mixta árabe-española y creemos que podríamos ser de ayuda en el acogimiento de refugiados al compartir cultura, religión y lengua
Maribel: Fikambanana fianakaviana Arabo- Espaniôla izahay ary mieritreritra izahay fa afaka hanampy hampiantrano ireo mpitsoa-ponenana satria mifampizara kolontsaina, finoana ary fitenenana
María: ahora mismo estoy en el paro y embarazada. No tengo un lugar para darles donde vivir, pero sí tengo algo que creo que es valioso: tengo tiempo
María: Amin'izao, tsy manana asa aho ary bevohoka. Tsy manana toerana afaka iainan'izy ireo aho, fa manana zavatra izay inoako fa zava-dehibe aho: manana fotoana aho
Ana: Quiero colaborar con los refugiados, puedo acoger en mi casa a una o dos personas. No les faltará comida, cariño, ropa, higiene. Pero sobre todo, comprensión. Tengo una minusvalía del 46%, tampoco os quiero engañar, soy pensionista (…), pero puedo colaborar, y además necesito hacerlo.
Ana: Tia hifanaraka amin'ireo mpitsoa-ponenana aho, afaka mampiantrano olona iray na roa ato an-trano aho. Tsy hiatrika tsy fahampiana ara-tsakafo izy ireo, fitiavana, akanjo, fitaovana fidiovana, izy ireo. Fa amboniin'ny zavatra rehetra, ny fahatakarana ny zava-manjo azy. Manana tsy fahatomombanana ara-batana 46% aho, ary tsy te-hamitaka anareo aho, mandray fanampiana aho (…), fa afaka mandray anjara aho ary tokony hanao izany.
NIfarana tamin'ny fanambaràna'i Colau toy izao ilay lahatsary:
Si Ana puede colaborar, ¡cómo no lo va a hacer el estado español!
Raha afaka mandray anjara i Ana, nahoana ny fanjakana Espaniôla no tsy manao izany!